Най-четени
1. zahariada
2. radostinalassa
3. leonleonovpom2
4. varg1
5. kvg55
6. wonder
7. mt46
8. planinitenabulgaria
9. sparotok
10. hadjito
11. getmans1
12. stela50
13. zaw12929
14. tota
2. radostinalassa
3. leonleonovpom2
4. varg1
5. kvg55
6. wonder
7. mt46
8. planinitenabulgaria
9. sparotok
10. hadjito
11. getmans1
12. stela50
13. zaw12929
14. tota
Най-популярни
1. shtaparov
2. katan
3. wonder
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. dobrota
7. vidima
8. ambroziia
9. bojil
10. donkatoneva
2. katan
3. wonder
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. dobrota
7. vidima
8. ambroziia
9. bojil
10. donkatoneva
Най-активни
1. sarang
2. vesonai
3. radostinalassa
4. lamb
5. hadjito
6. samvoin
7. manoelia
8. bateico
9. mimogarcia
10. sekirata
2. vesonai
3. radostinalassa
4. lamb
5. hadjito
6. samvoin
7. manoelia
8. bateico
9. mimogarcia
10. sekirata
Постинг
16.08.2015 17:02 -
НА РАМОТО МИ КАЦНА - ВЕРГИНИЯ ДИМИТРОВА
НА РАМОТО МИ КАЦНА
НА РАМОТО МИ КАЦНА, СЯКАШ МЕ ПОЗНА,
ЧЕ НА ДОБРО УХАЯ, ЧЕ СЪМ КАТО НЕЯ...
ТАКА ОСТАНА МНОГО ДЪЛГО И РАЗБРАХ,
ЧЕ ЩЕ РЕШИ САМА, КОГА ДА СЕ ЗАРЕЕ...
НЕ ПОМРЪДВАХ, ЗАТАИЛА ПУЛС И ДЪХ.
КРАСИВА, ВОЛНА, НЕЖНА КАТО ФЕЯ...
ОТ КРАСОТАТА, КАТО ВЦЕПЕНЕНА БЯХ...
МАКАР, ЧЕ МИ СЕ ИСКАШЕ ДА Й ПОПЕЯ.
ВНЕЗАПНО... ДРУЖКИТЕ СИ ТЯ ПОВИКА.
ПОНЕСЕ СЕ ОТ НЕЙДЕ ЦВЕТНИЯТ РОЯК...
СЪС ТАНЦИ, ЦЯЛАТА МЕ ОБКРЪЖИХА...
КАФЯВИ, ЖЪЛТИ, СИНИ, С ЦВЯТ НА МАК...
ОЧАКВАХ ВСЕКИ МИГ ДА КАЖАТ „СБОГОМ".
НО, СЯКАШ, ИСКАХА ДА МЕ РАЗСМЕЯТ.
УХАЖВАХА МЕ, ВЕСЕЛЯХА, КАКТО МОГАТ.
А ЗНАЕХ, ЧЕ РАЗДЯЛАТА Е НЕИЗБЕЖНА.
ПОМАХАХА МИ СЪС КРИЛА СИ... ОТЛЕТЯХА.
САМА ОСТАНАХ, ВЪЗХИТЕНА - В ТИШИНА.
В СЪРЦЕТО ТОЗИ СПОМЕН ЩЕ ОСТАНЕ.
ПЕПЕРУДИТЕ, НЕБЕТО СИНЬО... И ГОРА.
Автор: Вергиния Димитрова
НА РАМОТО МИ КАЦНА, СЯКАШ МЕ ПОЗНА,
ЧЕ НА ДОБРО УХАЯ, ЧЕ СЪМ КАТО НЕЯ...
ТАКА ОСТАНА МНОГО ДЪЛГО И РАЗБРАХ,
ЧЕ ЩЕ РЕШИ САМА, КОГА ДА СЕ ЗАРЕЕ...
НЕ ПОМРЪДВАХ, ЗАТАИЛА ПУЛС И ДЪХ.
КРАСИВА, ВОЛНА, НЕЖНА КАТО ФЕЯ...
ОТ КРАСОТАТА, КАТО ВЦЕПЕНЕНА БЯХ...
МАКАР, ЧЕ МИ СЕ ИСКАШЕ ДА Й ПОПЕЯ.
ВНЕЗАПНО... ДРУЖКИТЕ СИ ТЯ ПОВИКА.
ПОНЕСЕ СЕ ОТ НЕЙДЕ ЦВЕТНИЯТ РОЯК...
СЪС ТАНЦИ, ЦЯЛАТА МЕ ОБКРЪЖИХА...
КАФЯВИ, ЖЪЛТИ, СИНИ, С ЦВЯТ НА МАК...
ОЧАКВАХ ВСЕКИ МИГ ДА КАЖАТ „СБОГОМ".
НО, СЯКАШ, ИСКАХА ДА МЕ РАЗСМЕЯТ.
УХАЖВАХА МЕ, ВЕСЕЛЯХА, КАКТО МОГАТ.
А ЗНАЕХ, ЧЕ РАЗДЯЛАТА Е НЕИЗБЕЖНА.
ПОМАХАХА МИ СЪС КРИЛА СИ... ОТЛЕТЯХА.
САМА ОСТАНАХ, ВЪЗХИТЕНА - В ТИШИНА.
В СЪРЦЕТО ТОЗИ СПОМЕН ЩЕ ОСТАНЕ.
ПЕПЕРУДИТЕ, НЕБЕТО СИНЬО... И ГОРА.
Автор: Вергиния Димитрова
Вълнообразно
Вашето мнение
За да оставите коментар, моля влезте с вашето потребителско име и парола.