Най-четени
1. zahariada
2. radostinalassa
3. varg1
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. wonder
7. kvg55
8. planinitenabulgaria
9. sparotok
10. hadjito
11. getmans1
12. zaw12929
13. stela50
14. rosiela
2. radostinalassa
3. varg1
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. wonder
7. kvg55
8. planinitenabulgaria
9. sparotok
10. hadjito
11. getmans1
12. zaw12929
13. stela50
14. rosiela
Най-популярни
1. shtaparov
2. katan
3. wonder
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. bojil
7. dobrota
8. vidima
9. ambroziia
10. donkatoneva
2. katan
3. wonder
4. leonleonovpom2
5. mt46
6. bojil
7. dobrota
8. vidima
9. ambroziia
10. donkatoneva
Най-активни
1. sarang
2. vesonai
3. radostinalassa
4. lamb
5. hadjito
6. samvoin
7. manoelia
8. mimogarcia
9. bateico
10. iw69
2. vesonai
3. radostinalassa
4. lamb
5. hadjito
6. samvoin
7. manoelia
8. mimogarcia
9. bateico
10. iw69
Постинг
16.08.2015 17:02 -
НА РАМОТО МИ КАЦНА - ВЕРГИНИЯ ДИМИТРОВА
НА РАМОТО МИ КАЦНА
НА РАМОТО МИ КАЦНА, СЯКАШ МЕ ПОЗНА,
ЧЕ НА ДОБРО УХАЯ, ЧЕ СЪМ КАТО НЕЯ...
ТАКА ОСТАНА МНОГО ДЪЛГО И РАЗБРАХ,
ЧЕ ЩЕ РЕШИ САМА, КОГА ДА СЕ ЗАРЕЕ...
НЕ ПОМРЪДВАХ, ЗАТАИЛА ПУЛС И ДЪХ.
КРАСИВА, ВОЛНА, НЕЖНА КАТО ФЕЯ...
ОТ КРАСОТАТА, КАТО ВЦЕПЕНЕНА БЯХ...
МАКАР, ЧЕ МИ СЕ ИСКАШЕ ДА Й ПОПЕЯ.
ВНЕЗАПНО... ДРУЖКИТЕ СИ ТЯ ПОВИКА.
ПОНЕСЕ СЕ ОТ НЕЙДЕ ЦВЕТНИЯТ РОЯК...
СЪС ТАНЦИ, ЦЯЛАТА МЕ ОБКРЪЖИХА...
КАФЯВИ, ЖЪЛТИ, СИНИ, С ЦВЯТ НА МАК...
ОЧАКВАХ ВСЕКИ МИГ ДА КАЖАТ „СБОГОМ".
НО, СЯКАШ, ИСКАХА ДА МЕ РАЗСМЕЯТ.
УХАЖВАХА МЕ, ВЕСЕЛЯХА, КАКТО МОГАТ.
А ЗНАЕХ, ЧЕ РАЗДЯЛАТА Е НЕИЗБЕЖНА.
ПОМАХАХА МИ СЪС КРИЛА СИ... ОТЛЕТЯХА.
САМА ОСТАНАХ, ВЪЗХИТЕНА - В ТИШИНА.
В СЪРЦЕТО ТОЗИ СПОМЕН ЩЕ ОСТАНЕ.
ПЕПЕРУДИТЕ, НЕБЕТО СИНЬО... И ГОРА.
Автор: Вергиния Димитрова
НА РАМОТО МИ КАЦНА, СЯКАШ МЕ ПОЗНА,
ЧЕ НА ДОБРО УХАЯ, ЧЕ СЪМ КАТО НЕЯ...
ТАКА ОСТАНА МНОГО ДЪЛГО И РАЗБРАХ,
ЧЕ ЩЕ РЕШИ САМА, КОГА ДА СЕ ЗАРЕЕ...
НЕ ПОМРЪДВАХ, ЗАТАИЛА ПУЛС И ДЪХ.
КРАСИВА, ВОЛНА, НЕЖНА КАТО ФЕЯ...
ОТ КРАСОТАТА, КАТО ВЦЕПЕНЕНА БЯХ...
МАКАР, ЧЕ МИ СЕ ИСКАШЕ ДА Й ПОПЕЯ.
ВНЕЗАПНО... ДРУЖКИТЕ СИ ТЯ ПОВИКА.
ПОНЕСЕ СЕ ОТ НЕЙДЕ ЦВЕТНИЯТ РОЯК...
СЪС ТАНЦИ, ЦЯЛАТА МЕ ОБКРЪЖИХА...
КАФЯВИ, ЖЪЛТИ, СИНИ, С ЦВЯТ НА МАК...
ОЧАКВАХ ВСЕКИ МИГ ДА КАЖАТ „СБОГОМ".
НО, СЯКАШ, ИСКАХА ДА МЕ РАЗСМЕЯТ.
УХАЖВАХА МЕ, ВЕСЕЛЯХА, КАКТО МОГАТ.
А ЗНАЕХ, ЧЕ РАЗДЯЛАТА Е НЕИЗБЕЖНА.
ПОМАХАХА МИ СЪС КРИЛА СИ... ОТЛЕТЯХА.
САМА ОСТАНАХ, ВЪЗХИТЕНА - В ТИШИНА.
В СЪРЦЕТО ТОЗИ СПОМЕН ЩЕ ОСТАНЕ.
ПЕПЕРУДИТЕ, НЕБЕТО СИНЬО... И ГОРА.
Автор: Вергиния Димитрова
Вълнообразно
Вашето мнение
За да оставите коментар, моля влезте с вашето потребителско име и парола.
Търсене
За този блог
Гласове: 80802